De term leiderschap veroorzaakt al een tijdje lichte vormen van jeuk en irritatie bij mij. De afgelopen periode hebben we daar ook in de politiek weer veel voorbeelden van gezien. Zelfbenoemde leiders die het vooral over leiderschap hebben, maar het niet echt laten zien.
Maar wat veroorzaakt nou mijn jeuk? Leiderschap gaat over veel dingen, maar een van de belangrijkste onderwerpen is aandacht voor je mensen. En daar hoor je ze niet over. Heb ik er voor gezorgd dat mensen hun werk goed kunnen doen? Wat hebben ze nodig? Hebben ze er zin in, zijn ze gemotiveerd?
Leiderschap gaat niet over leiders
In de praktijk zie ik vooral ‘leiders’ die hier alleen over praten Ze willen graag die leider zijn, dat uitstralen. Met flair en authenticiteit presenteren zij hun visie. Op de (online) zeepkist vertonen ze verbaal meesterschap. Hun personal branding staat als een huis. Maar in feite vinden ze vooral zichzelf belangrijk. En daar zit ‘m voor mij nou precies de crux! Dat jij als leider belangrijk bent vind ik hun grootste misvatting. ‘Leiderschap gaat niet over leiders’, schreef Ben Tiggelaar ooit.
Misleidende trainingen leiderschap
Ja, natuurlijk is het goed dat je een visie hebt en weet welke kant het op moet. En dat je een beetje goed uit je woorden komt is ook handig. De vele trainingen over leiderschap bevestigen dit. Zij plaatsen jou op een voetstuk, leren jou overtuigend te zijn, bevlogen, welbespraakt. Daar krijg ik nou jeuk van. Het is namelijk niet de hoofdmoot. Ze misleiden de zaak. Jij bent wel belangrijk, maar niet het belangrijkste. En daar gaan die trainingen volledig aan voorbij. Het gaat niet om jou alleen. Een goede leider kent zijn plaats en plaatst zijn mensen op het voetstuk. Dat is de essentie van leiderschap.
Hoe je dat doet leer je op mijn trainingen People management en Management essentials.
Recente reacties